لوازم آب بندی و عایق کاری
آب بندی و عایق کاری ساختمان از مهمترین مراحل ساخت و نگهداری ساختمانهاست که به افزایش طول عمر سازه، جلوگیری از نفوذ آب و رطوبت و همچنین بهبود بهرهوری انرژی کمک میکند. هزینههای مرتبط با آببندی و عایقکاری تحت تأثیر عواملی چون نوع مواد، کیفیت، برند و حتی محل جغرافیایی پروژه قرار میگیرد.
آب بندی و عایق کاری در ساختمان شامل چه مواردی است؟
آببندی به مجموعه اقداماتی اطلاق میشود که برای جلوگیری از نفوذ آب و رطوبت به داخل ساختمانها انجام میشود. این فرآیند برای حفاظت از بخشهای مختلف ساختمان نظیر سقف، دیوارها، پی و حتی استخرها و سرویسهای بهداشتی ضروری است. نفوذ آب میتواند باعث خرابی مصالح ساختمانی، رشد قارچ و کپک، و کاهش طول عمر ساختمان شود.
همچنین عایق کاری به عنوان یکی از مهمترین روشها برای جلوگیری از هدررفت انرژی در ساختمان نیز شناخته میشود.
با استفاده از مواد عایق، میتوان تبادل حرارتی بین داخل و خارج ساختمان را کنترل کرده و به کاهش مصرف انرژی برای گرمایش و سرمایش کمک کرد. همچنین عایقکاری میتواند نقش مهمی در کاهش نفوذ صدا به داخل ساختمان داشته باشد.
انواع لوازم آب بندی و عایق کاری
همانطور که در قسمت بالا مشاهده میکنید، لوازم آب بندی و عایق کاری را میتوان بر اساس فاکتور های مختلفی دسته بندی نمود.
این فاکتور ها بر اساس متریال پایه، حالت فیزیکی، موارد استفاده و... قابل دسته بندی می باشند که در ادامه برخی از انواع این لوازم نامبرده شده است؛
عایق کننده های مایع
این نوع عایق به صورت مایع به سطح مورد نظر اعمال میشوند و بعد از خشک شدن، یک لایه محافظ ایجاد میکنند که از نفوذ آب جلوگیری میکند. از این نوع عایقها معمولاً در پشتبامها، تراسها، سرویسهای بهداشتی و استخرها استفاده میشود.
- عایق پلیمری: از پلیمرهای مقاوم در برابر آب ساخته شده و برای انواع سطوح مناسب است.
- عایق قیری مایع: نوعی ماده ضد آب بر پایه قیر است که برای پشتبام و پی ساختمان استفاده میشود.
نوار های آب بندی و عایق کاری
نوار های آببندی معمولاً در مکانهایی مانند درزهای انبساطی و اتصالات سازه به کار میروند. این نوارها از جنسهای مختلفی مانند PVC، پلیاورتان و سیلیکون ساخته میشوند و از نفوذ آب در نقاط حساس جلوگیری میکنند.
مواد ماستیک و درزگیر
ماستیکها و درزگیرها برای پر کردن درزها و ترکهای کوچک و جلوگیری از نفوذ آب استفاده میشوند و به عنوان یکی از لوازم آب بندی و عایق کاری مهم در صنعت ساختمان سازی به شمار میرود. این عایق ها به صورت چسبها و خمیرهایی قابل استفاده هستند که برای آببندی قسمتهای مختلف ساختمان به کار میروند.
- ماستیک سیلیکونی: مقاومت بالایی در برابر رطوبت دارد و بهطور گسترده برای آببندی سرویسهای بهداشتی و پنجرهها استفاده میشود.
- ماستیک پلیاورتان: مناسب برای آببندی درزهای بزرگتر و محیطهای خارجی.
پوشش های عایق حرارتی و رطوبتی
این پوششها برای عایقکاری ترکیبی حرارتی و رطوبتی به کار میروند و علاوه بر جلوگیری از نفوذ آب، از انتقال حرارت نیز جلوگیری میکنند. آنها معمولاً در دیوارها، سقفها و بامها استفاده میشوند.
عایق های بر پایه سیمان
این نوع عایقها بیشتر برای سطوح بتنی مانند مخازن آب، استخرها و زیرزمینها کاربرد دارند. آنها از مقاومت بالایی در برابر رطوبت و فشار آب برخوردار هستند.

قیمت لوازم آب بندی و عایق کاری
هزینههای مرتبط با آببندی و عایقکاری تحت تأثیر عواملی چون نوع مواد، کیفیت، برند و حتی محل جغرافیایی پروژه قرار میگیرد.
عوامل مؤثر بر قیمت آب بندی و عایقکاری
از جمله عوامل مهم در میزان ارزان و یا گران بودن لوازم آب بندی و عایق کاری موثر است میتوان به مواردی مانند برند محصولات، نوع لوازم و کیفیت مواد آن اشاره نمود.
اما برای راحتی شما عزیزان در قیمت ابتدای همین صفحه به طور کامل و دقیق قیمت لوازم آب بندی و عایق کاری آورده شده است، تنها با مراجعه به آن میتوانید از قیمت روز این محصولات مهم و کاربردی آگاه شوید.
آب بند کننده ها
آب بندکننده ها مواد و روش هایی هستن که از نفوذ آب و رطوبت به داخل ساختارها جلوگیری می کنن. تنوعشون خیلی زیاده و بسته به نوع سازه، میزان رطوبت، فشار آب و بودجه، انتخاب می شن. یه نگاهی به مهم ترین دسته ها بندازیم:
آب بندکننده های سیمانی: این دسته خیلی رایجه و معمولاً به شکل پودر عرضه می شه که با آب یا مواد دیگه مخلوط می شه و به صورت ملات یا پوشش روی سطح اعمال می شه.
- آب بندکننده های پلیمری اصلاح شده: با اضافه کردن پلیمرها به سیمان، خاصیت انعطاف پذیری و چسبندگی این مواد بیشتر می شه و برای سطوحی که ممکنه ترک بخورن، گزینه بهتری هستن.
- آب بندکننده های نفوذگر: این مواد با واکنش شیمیایی با اجزای بتن، ساختار داخلی اون رو متراکم تر می کنن و جلوی نفوذ آب رو می گیرن. جالبه بدونید که این مواد می تونن به عمق بتن نفوذ کنن و خود ترمیمی هم داشته باشن.
آب بندکننده های قیری (Bituminous): این مواد از مشتقات نفت خام به دست میان و به خاطر خاصیت ضدآب قوی و قیمت نسبتاً پایین، از قدیم مورد استفاده بودن.
- ایزوگام: ایزوگام یه نوع عایق قیری پیش ساخته ست که با لایه های الیاف تقویت شده و به صورت رول عرضه می شه. نصبش معمولاً با حرارت دادن انجام می شه.
- قیرگونی: یه روش سنتی تره که شامل لایه های متناوب قیر و گونی (یا الیاف مشابه) هست.
- امولسیون های قیری: این مواد قیری هستن که در آب معلق شدن و معمولاً به صورت سرد اجرا می شن.
آب بندکننده های پلیمری مایع: این دسته شامل رزین های مختلفی مثل اکریلیک، پلی یورتان و اپوکسی می شه که بعد از اجرا، یه لایه محافظ ضدآب و معمولاً انعطاف پذیر رو تشکیل می دن. تنوع رنگ و کاربردشون خیلی بالاست.
ورق های پلیمری (Membranes): این ورق ها از جنس PVC، TPO یا EPDM ساخته می شن و برای آب بندی سطوح بزرگ مثل پشت بام ها، تونل ها و استخرها استفاده می شن. نصبشون معمولاً با جوش حرارتی یا چسب انجام می شه.
آب بندی و عایق کاری نما
نمای ساختمان اولین خط دفاعی در برابر عوامل جوی مختلفه و آب بندی درست اون نقش خیلی مهمی در حفظ زیبایی و دوام بنا داره. نفوذ آب به نما می تونه باعث مشکلاتی مثل شوره زدن، ترک خوردگی، رشد قارچ و کپک، و در نهایت آسیب به ساختار داخلی بشه. روش ها و مواد مختلفی برای آب بندی نما وجود داره که بسته به نوع نما (سنگی، آجری، سیمانی و غیره) و میزان آسیب پذیری اون انتخاب می شن.
- استفاده از مواد آب گریز کننده: این مواد معمولاً به صورت مایع هستن و روی سطح نما اسپری یا برس می شن. اون ها با ایجاد خاصیت دافع آب روی سطح، از جذب آب جلوگیری می کنن. خوبی این روش اینه که معمولاً ظاهر نما رو تغییر نمی ده و برای نماهای سنگی و آجری خیلی مناسبه.
- استفاده از پوشش های آب بند: این پوشش ها می تونن بر پایه رزین های اکریلیک، سیلیکون یا پلی یورتان باشن و یه لایه محافظ ضدآب روی نما ایجاد می کنن. این روش برای نماهای سیمانی و رنگ شده خیلی کاربردیه و می تونه علاوه بر آب بندی، ظاهر نما رو هم نو کنه. بعضی از این پوشش ها خاصیت الاستیکی هم دارن که در برابر ترک خوردگی مقاوم ترشون می کنه.
- استفاده از درزگیرها و ماستیک ها: در نماهایی که از قطعات مجزا تشکیل شدن (مثل نمای سنگی یا کامپوزیت)، درزها و فاصله ها می تونن محل نفوذ آب باشن. استفاده از ماستیک ها و درزگیرهای مخصوص نما که خاصیت الاستیکی و چسبندگی بالایی دارن، این درزها رو پر می کنه و از نفوذ آب جلوگیری می کنه.
- آب بندی بندکشی ها: در نماهای آجری و سنگی، بندکشی بین آجرها یا سنگ ها نقش مهمی در آب بندی داره. اگر بندکشی ها آسیب دیده باشن یا کیفیت مناسبی نداشته باشن، آب می تونه از طریق اون ها نفوذ کنه. در این صورت، ترمیم یا اجرای مجدد بندکشی با مواد آب بند کننده می تونه مشکل رو حل کنه.
- استفاده از سیستم های نمای دوپوسته: این یه روش پیشرفته تره که در اون یه لایه نما با فاصله از لایه اصلی ساختمان نصب می شه. این فاصله باعث تهویه هوا و خروج رطوبت می شه و از نفوذ آب به لایه اصلی جلوگیری می کنه.
نکته مهم در آب بندی نما، تشخیص درست علت نفوذ آب و انتخاب روش مناسبه. گاهی اوقات ممکنه ترکیبی از چند روش برای آب بندی کامل نما لازم باشه. همچنین، آماده سازی سطح قبل از اجرای هر نوع ماده آب بند کننده خیلی مهمه تا چسبندگی و عملکرد اون به خوبی انجام بشه.
آبگریز کننده ها
آب گریزکننده ها موادی هستن که وقتی روی سطحی اعمال می شن، زاویه تماس قطرات آب با اون سطح رو افزایش می دن. به زبون ساده تر، باعث می شن آب به جای پخش شدن و جذب شدن، به صورت قطره روی سطح بمونه و سر بخوره. این خاصیت از نفوذ آب و آلودگی به داخل منافذ سطح جلوگیری می کنه.
ویژگی های کلیدی آب گریز کننده ها:
- عدم تغییر ظاهر: یکی از بزرگ ترین مزایای آب گریزکننده ها اینه که معمولاً بعد از اجرا، تغییر محسوسی در رنگ و بافت سطح ایجاد نمی کنن. این ویژگی باعث می شه برای حفظ ظاهر طبیعی مصالح ساختمانی مثل سنگ، آجر و چوب خیلی مناسب باشن.
- نفوذ به عمق: بعضی از آب گریزکننده ها قابلیت نفوذ به داخل منافذ مصالح رو دارن و از داخل ساختار رو در برابر آب مقاوم می کنن.
- مقاومت در برابر UV: خیلی از آب گریزکننده های باکیفیت در برابر اشعه ماوراء بنفش خورشید مقاوم هستن و برای مدت طولانی خاصیت خودشون رو حفظ می کنن.
- خاصیت خودتمیزشوندگی: به خاطر اینکه آب به راحتی از سطح آب گریز شده سر می خوره، ذرات گرد و غبار و آلودگی هم همراه آب شسته می شن و سطح تمیزتر می مونه. به این خاصیت، خودتمیزشوندگی (Self-cleaning) هم گفته می شه.
- افزایش طول عمر مصالح: با جلوگیری از نفوذ آب، آب گریزکننده ها از آسیب هایی مثل یخ زدگی، ترک خوردگی و شوره زدن مصالح جلوگیری می کنن و در نتیجه طول عمر اون ها رو افزایش می دن.
انواع رایج آب گریزکننده ها:
- آب گریزکننده های سیلانی (Silanes): این دسته از رایج ترین و مؤثرترین آب گریزکننده ها هستن. اون ها به خوبی به سطح مصالح معدنی مثل بتن، آجر و سنگ نفوذ می کنن و پیوندهای شیمیایی قوی با اون ها تشکیل می دن. مقاومت بالایی در برابر آب و عوامل جوی دارن.
- آب گریزکننده های سیلوکسانی (Siloxanes): این مواد هم بر پایه سیلیکون هستن و معمولاً مقاومت سایشی بیشتری نسبت به سیلان ها دارن. برای سطوحی که ممکنه در معرض سایش قرار بگیرن، گزینه مناسب تری هستن.
- آب گریزکننده های بر پایه رزین های فلوئوروکربنی: این دسته از آب گریزکننده ها خاصیت آب گریزی و روغن گریزی بسیار بالایی دارن و برای سطوحی که در معرض لکه های روغنی هم هستن، مناسبن. البته معمولاً قیمت بالاتری هم دارن.
- آب گریزکننده های نانویی: فناوری نانو هم به تولید آب گریزکننده های با ذرات بسیار ریز کمک کرده که نفوذ عمق تری دارن و می تونن خواص ویژه ای مثل مقاومت بیشتر در برابر خراشیدگی هم ایجاد کنن.
کاربردهای آب گریزکننده ها خیلی متنوعه، از آب بندی نمای ساختمان های مسکونی و تجاری گرفته تا پل ها، تونل ها و آثار تاریخی. انتخاب نوع مناسب آب گریز کننده بستگی به جنس سطح، شرایط محیطی و انتظارات شما از عملکرد اون داره.
وقتی صحبت از محافظت ساختمان در برابر رطوبت می شه، عایق های رطوبتی نقش اساسی ایفا می کنن. برخلاف آب بندکننده ها که بیشتر جلوی نفوذ آب رو می گیرن، عایق های رطوبتی یه لایه محافظ ایجاد می کنن که به طور کلی از رسیدن رطوبت به ساختار جلوگیری می کنه. این مواد معمولاً ضخیم تر از آب بندکننده ها هستن و می تونن در برابر فشار آب هم مقاومت کنن.
انواع اصلی عایق های رطوبتی
عایق های رطوبتی قیری (Bituminous Membranes): این دسته همچنان یکی از پرکاربردترین انواع عایق های رطوبتی هستن.
- ایزوگام: قبلاً هم اشاره کردیم، ایزوگام یه عایق پیش ساخته بر پایه قیر هست که با پلیمرها و الیاف تقویت شده. نصب آسون و قیمت نسبتاً مناسب باعث شده خیلی محبوب باشه.
- ورق های قیری اصلاح شده (Modified Bituminous Membranes): این ورق ها با افزودن پلیمرهای خاص (مثل SBS یا APP) خواص بهتری مثل انعطاف پذیری بیشتر در دماهای پایین و مقاومت حرارتی بالاتر پیدا می کنن.
عایق های رطوبتی پلیمری (Polymeric Membranes): این دسته شامل مواد مختلفی می شه که بر پایه پلیمرها ساخته شدن.
- ورق های PVC (Polyvinyl Chloride): این ورق ها انعطاف پذیری بالا و مقاومت شیمیایی خوبی دارن و معمولاً برای عایق بندی فونداسیون ها، تونل ها و استخرها استفاده می شن. نصبشون معمولاً با جوش حرارتی انجام می شه.
- ورق های TPO (Thermoplastic Polyolefin): این ورق ها هم انعطاف پذیری و دوام خوبی دارن و در برابر اشعه UV و مواد شیمیایی مقاوم هستن. از نظر زیست محیطی هم گزینه بهتری محسوب می شن.
- ورق های EPDM (Ethylene Propylene Diene Monomer): این ورق ها لاستیکی هستن و خاصیت کشسانی بسیار بالایی دارن. برای سطوحی که ممکنه دچار حرکت بشن، انتخاب مناسبی هستن.
عایق های رطوبتی مایع (Liquid-Applied Membranes): این مواد به صورت مایع روی سطح اعمال می شن و بعد از خشک شدن، یه لایه یکپارچه و بدون درز رو تشکیل می دن.
- عایق های اکریلیک: بر پایه رزین های اکریلیک هستن و برای عایق بندی پشت بام ها، بالکن ها و سرویس های بهداشتی استفاده می شن. انعطاف پذیری خوبی دارن.
- عایق های پلی یورتان: مقاومت مکانیکی و شیمیایی بالایی دارن و برای سطوحی که در معرض رفت و آمد یا مواد شیمیایی هستن، مناسبن.
- عایق های سیمانی پلیمری: ترکیبی از سیمان و پلیمرها هستن و هم خاصیت آب بندی و هم مقاومت خوبی دارن. برای عایق بندی استخرها و زیرزمین ها کاربرد دارن.
عایق های رطوبتی پیش ساخته (Prefabricated Membranes): مثل ایزوگام و ورق های پلیمری که قبلاً اشاره شد، این عایق ها در کارخانه تولید می شن و به صورت رول یا شیت به محل پروژه منتقل می شن. کیفیت یکنواخت و نصب نسبتاً سریع از مزایای اون هاست.
انتخاب نوع عایق رطوبتی مناسب بستگی به عوامل مختلفی مثل محل استفاده (پشت بام، دیوار، فونداسیون، سرویس بهداشتی و غیره)، میزان رطوبت و فشار آب، نوع زیرسازی و بودجه پروژه داره. اجرای درست و اصولی عایق رطوبتی هم به اندازه کیفیت خود ماده اهمیت داره تا از هرگونه نفوذ رطوبت جلوگیری بشه.
فراورده های میکروسیلیس
میکروسیلیس (Microsilica) که بهش دوده سیلیس (Silica Fume) هم می گن، یه ماده فوق العاده ریزه که به عنوان یه محصول جانبی در تولید آلیاژهای فروسیلیسیم و سیلیسیم فلزی در کوره های قوس الکتریکی به دست می آد. این ذرات اونقدر کوچیکن که قطر متوسطشون حدود 100 برابر کوچیکتر از ذرات سیمان معمولی هست
چرا میکروسیلیس تو صنعت ساخت و ساز اینقدر اهمیت داره؟
به خاطر خواص منحصر به فردش وقتی به بتن اضافه می شه:
- افزایش تراکم و کاهش نفوذپذیری بتن: ذرات بسیار ریز میکروسیلیس فضاهای خالی بین ذرات سیمان رو پر می کنن و باعث می شن ساختار بتن متراکم تر بشه. این تراکم بالا به شدت نفوذ آب، یون های کلر و سایر مواد مضر رو به داخل بتن کاهش می ده و در نتیجه مقاومت بتن در برابر خوردگی و آسیب های ناشی از رطوبت به طور چشمگیری افزایش پیدا می کنه.
- افزایش مقاومت مکانیکی بتن: میکروسیلیس می تونه مقاومت فشاری، خمشی و سایشی بتن رو به میزان قابل توجهی بالا ببره. این امر باعث می شه سازه های بتنی که از میکروسیلیس در اون ها استفاده شده، دوام و عمر طولانی تری داشته باشن.
- بهبود چسبندگی بتن: اضافه کردن میکروسیلیس به بتن، چسبندگی بین اجزای مختلف بتن (سیمان، سنگدانه و فولاد) رو بهبود می بخشه. این موضوع به ویژه در سازه های مسلح بتنی اهمیت داره و از خوردگی میلگردها جلوگیری می کنه.
- کاهش آب انداختن و جداشدگی بتن: میکروسیلیس با جذب آب اضافی مخلوط بتن، از آب انداختن (Bleeding) و جداشدگی (Segregation) اجزای بتن جلوگیری می کنه و یه بتن یکنواخت تر و با کیفیت تر به دست می ده.
- افزایش مقاومت در برابر مواد شیمیایی: بتن حاوی میکروسیلیس مقاومت بیشتری در برابر حمله اسیدها، سولفات ها و سایر مواد شیمیایی خورنده از خودش نشون می ده.
فراورده های میکروسیلیسی معمولاً به شکل پودر میکروسیلیس یا مواد افزودنی مایع حاوی میکروسیلیس در بازار موجود هستن. میزان مصرف اون ها بسته به نوع کاربرد و خواص مورد نظر بتن متفاوته.
کاربردهای میکروسیلیس خیلی گسترده ست، از ساخت بتن های پرمقاومت برای پل ها و تونل ها گرفته تا تولید بتن های خودتراکم و بتن های مقاوم در برابر خوردگی برای سازه های دریایی و تصفیه خانه ها. استفاده از میکروسیلیس یه راه هوشمندانه برای بهبود کیفیت، دوام و آب بندی سازه های بتنی به حساب می آد.